strona główna | dodaj do ulubionych | informacje o serwisie

Psychologia koloru

Kolory Setki badań (jeśli nie tysiące) badań psychologicznych i psychiatrycznych przyczyniły się do rozwoju tzw. terapii barw, w której kolor używany jest jako droga do umożliwienia pacjentowi wyrażenia własnych emocji. Jednym z najlepszych dla zdiagnozowania emocjonalnego stanu pacjentów testów okazał się ten, który ułożył szwajcarski psycholog Max Luscher w latach sześćdziesiątych. Jego książka (kiedyś przeznaczona wyłącznie dla profesjonalistów z branży) wykorzystuje kolorowe karty w następujących po sobie seriach wyborów, aby ujawnić psychologiczny system człowieka.

Również sukces książki "Color Me Beautiful" świadczy o tym, że bardzo dużo osób pragnęłoby zrozumieć swoje osobiste związki z kolorem i potrzebuje rady odnośnie ich wykorzystania. Niestety książka ta, opiera się wyłącznie na teorii kolorów pór roku i skupia się w głównej mierze na zewnętrznych aspekcie sprawy dając czytelnikowi tylko wskazówki dotyczące stylu i urody.

Bardzo popularna jest również SICA (Self Image Color Analysis) - Kolorowa Analiza Własnego Wizerunku, której głównym zadaniem jest przedstawienie autoportretu powstałego z intuicji. Niezależnie od tego, jaka barwę faworyzujesz dzisiaj, twoje preferencje zrodziły się mniej więcej wtedy, kiedy miałeś 2 lata. Sympatie i antypatie dla określonych kolorów wzrastały wraz z tobą, albo też się zmieniały wraz z doświadczeniami życiowymi. U dorosłych preferencje kolorystyczne to w rzeczywistości przesłania z ich wnętrza, spoza ram rzeczywistości. Wybory koloru stanowią o naszym osobistym języku uczuć, potrzebach, motywacjach, witalności oraz poczuciu bezpieczeństwa i spełnienia.